Szkoła Walki Zawiercie

Instruktor Andrzej Jabłoński tel: +48 696 933 986 Zapraszamy na treningi

musubiryu@op.pl

2004 - 2014



POLAND

> TRENER......

> TECHNIKI....

> TRENINGI....

> ZAWODY......

> KLUB............

> KSIĄŻKA......

> FILMY............

> OBOZY.........

> EGZAMINY..

> STRONA 1..

Chwyty obronne Metody samoobrony nie uchronią nikogo przed kontuzjami, ale dają szansę zwycięstwa. Każdy musi być świadomy ryzyka, jeśli napastnik zaatakuje to nie obejdzie się bez bólu. W takiej chwili można zostać powalonym na ziemie i czekać na swój koniec czy litość napastnika lub przezwyciężyć ból i strach wykorzystując je do kontrataku. Napastnik nie wie czy coś umiesz czy nie, więc atakuje na pewniaka. Lecz jeśli zobaczy coś, czego się nie spodziewał to jego pewność siebie może się zmniejszyć. Należy pamiętać również, aby nie prowokować sytuacji, czyli odpowiedni sposób zachowania się. Nie odpowiedni ubiór i gestykulacja mogą być powodem do zaczepiania. Od wieków najlepszym sposobem obrony była ucieczka. Niestety wiąże się to z wysiłkiem. Aby móc uciec również należy to wytrenować. Bieganie jest podstawowym ćwiczeniem ogólnorozwojowym poprawiającym wydolność organizmu. Zacznij powoli np. 500m biegu i 500m marszu na zmianę kilka serii, potem wydłużaj dystans.Po kilku treningach, możesz zrobić test Cooper’a czyli ciągły bieg przez 12 minut (max tętno 220 uderzeń serca na minutę minus twój wiek). Jeżeli przekroczysz to zwolnij trochę. Trening sportowy to, wieloletni proces, w którym kształtuje się sprawność fizyczną oraz osobowość. Sport jest działalnością, która daje zaspokojenie w potrzebie zabawy, popisów walki a także wewnętrznego doskonalenia się. Najważniejsza w tym wszystkim jest wytrwałość. Pamiętaj, że sukces leży po drugiej stronie porażki.



CHWYT ZA GŁOWĘ I KOPNIĘCIE KOLANEM

Obrona: Broniący krzyżuje ramiona na wysokości klatki piersiowej, blokując w ten sposób kopnięcie napastnika. W tym czasie należy zrobić wydech co spowoduje zamortyzowanie siły kopnięcia. Po tej akcji broniący przechwytuje nogę atakującego i schodząc w bok wchodzi jak najbliżej między jego nogi. Trzymając za udo, energicznym ruchem podcina od wewnątrz nogę podporowa napastnika pchając go do przodu. Napastnik upada na plecy a broniący przytrzymuje napastnika kolanem uniemożliwiając mu dalszy atak. Jeżeli napastnik jest silniejszy należy ratować się ucieczka i nie wdawać się w bijatykę.

NÓŻ PRZY GARDLE

Obrona: Broniący unosi ręce do góry sugerując poddanie się. W odpowiednim momencie szybkim ruchem zbija oburącz ramię napastnika w dół, jednocześnie odchylając głowę do tyłu. (Nie można zbić ręki z nożem w bok gdyż w ten sposób atakujący przetnie nam gardło) . Gdy napastnik przyłoży prawą rękę, wtedy prawa ręka broniącego uderza w nadgarstek a lewa w łokieć. Taki manewr pozwoli chwycić nadgarstek po przekątnej i wykręcić go na zewnątrz. Jeżeli atakujący użyje drugiej ręki, wtedy należy odwrotnie ułożyć ręce. Tym ruchem można sprowadzić napastnika do ziemi i poprzez wykręcanie nadgarstka odebrać mu nóż.

PISTOLET PRZY KLATCE

Obrona: Gdy napastnik przystawia pistolet do klatki broniący unosi ręce sugerując że się poddaje. Nie należy wykonywać gwałtownych ruchów. W odpowiednim momencie gdy atakujący spojrzy w bok, rozluźni się lub wykona nieodpowiedni ruch, broniący zbija lewą ręką prawą dłoń napastnika do wewnątrz równocześnie wykonuje skręt tułowia i łapie za nadgarstek. Skręcając nadgarstek wyrywa broń z ręki napastnika. Znajomość obrony przed pistoletem daje tylko 50% możliwości przeżycia gdyż wystrzelony pocisk leci szybciej od najszybciej wykonanego ruchu. Obrona jest możliwa tylko z bliskiej odłegłości.

PISTOLET PRZY PLECACH

Obrona: Gdy napastnik przystawi pistolet do pleców, wtedy nie wiadomo czy jego wzrok jest skierowany na broniącego czy gdzieś indziej. Odbiera to możliwość zauważenia szczegółów i trzeba działać na wyczucie. (Gdy pistolet jest przy plecach to każdy ruch może spowodować wystrzał. Jeśli atakujący pcha pistoletem i wymusza na broniącym ruch to daje większą szansę na obronę gdyż ten ruch można płynnie wykorzystać do kontrataku poprzez zaskoczenie ) W odpowiednim momencie należy wykonać skręt tułowia w prawo zbijając rękę napastnika i równocześnie przechwytując nadgarstek skręcamy go na zewnątrz, tak aby zejść z linii strzału. Skręcając nadgarstek aż do skutku można wyrwać broń. Żadna obrona nie daje 100% gwarancji że wyjdziesz z tego cało.

CIOS PROSTY

Obrona: Broniący stoi luźno czekając na odpowiedni moment. W czasie gdy napastnik próbuje zatakować ciosem broniący sugeruje że będie się cofał. Gdy atakujący nabierze pewności i zaatakuje, broniący robi szybki unik w dół, po czym szybkim ruchem chwyta przeciwnika za nogi i przewraca go na ziemię. Unik należy wykonać tak aby nie zostać trafionym. Taki manewr można zastosować po kilku treningach samoobrony. Napastnik musi zostać zaskoczony obroną i powalony na ziemię.

ATAK SIEKIERĄ Z GÓRY

Obrona: W czasie gdy napastnik robi zamach należy szybkim ruchem przysunąć się do niego zbijając jego ramię lewą ręką a prawą wsunąć pod jego pachę. Energicznym ruchem odwrócić się plecami i na lekko ugiętych nogach przerzuć go przez siebie, zachowując równowagę. Podczas przerzutu kontroluj ramię napastnika trzymającego siekierę aby się nie pokaleczyć. Bardzo ważne aby nie blokować twardym blokiem ataku napastnika, ponieważ może to wytrącić siekierę i pokaleczyć głowę. Na treningu samoobrony należy zachować szczególną ostrożność i używać gumowych narzędzi przeznaczonych do tego celu.


<<< POWRÓT



Techniki prezentuje Andrzej Jabłoński